مجله قهوه – کلمبیا به تولید دانههای قهوه ملایم و متعادل شهرت دارد. متوسط تولید سالانه قهوه کلمبیا با 11.5 میلیون کیسه، سومین تولیدکننده قهوه در جهان پس از برزیل و ویتنام است، اگرچه ازنظر تولید دانه عربیکا بالاترین است.
بیشترین صادرات قهوه کلمبیا به ایالاتمتحده، آلمان، فرانسه، ژاپن و ایتالیا است.
بیشتر قهوهها در منطقه محور رشد قهوه کلمبیا کاشته میشوند، درحالیکه مناطق دیگر بهجای حجم، روی کیفیت تمرکز میکنند، مانند سیرا نوادا د سانتا مارتا.
در سال 2007، اتحادیه اروپا به قهوه کلمبیایی یک عنوان حفاظتشده تک خاستگاه عطا کرد و در سال 2011، یونسکو «منظره فرهنگی قهوه» کلمبیا را بهعنوان میراث جهانی اعلام کرد.
قدیمیترین شاهد کتبی درباره وجود قهوه در کلمبیا به کشیش یسوعی، خوزه گومیلا نسبت داده میشود. وی در کتاب خود با نام Orinoco Illustrated (1730)، حضور قهوه را در مأموریت سنت ترزا از Tabajé، جایی که رودخانه متا به اورینوکو تخلیه میشود، ثبت کرد. شهادت بیشتر از جانب اسقف اعظم سلطنتی Caballero y Gongora (1787) ارائه میشود که در گزارشی که به مقامات اسپانیایی ارائه داد، حضور این محصول را در شمال شرق کشور در نزدیکی Giron (سانتاندر) ثبت کرد.
کشت زودرس
اولین محصولات قهوه در مناطق شرقی کشور کاشته شد. در سال 1808 اولین تولید تجاری با 100 کیسه قهوه سبز (هرکدام 60 کیلوگرم) که از بندر کوکوتا، نزدیک مرز ونزوئلا صادر میشد، ثبت شد.
گسترش قهوه به کشیشی به نام فرانسیسکو رومرو نسبت داده میشود که در تکثیر محصول در منطقه شمال شرقی کشور بسیار تأثیرگذار بوده است. وی پس از شنیدن اعترافات کلیسای شهر سالازار د لا پالماس، بهعنوان توبه به کشت قهوه نیاز داشت. قهوه در بخشهای سانتاندر و سانتاندر شمالی، کوندینامارکا، آنتیوکیا و منطقه تاریخی کالداس رشد داده شد.
صادرات
علیرغم این تحولات اولیه، ادغام قهوه بهعنوان صادرات کلمبیا تا نیمه دوم قرن نوزدهم حاصل نشد. گسترش بزرگی که در آن زمان اقتصاد جهانی متحمل شد، به صاحبان زمین کلمبیایی امکان یافتن فرصتهای جذاب در بازارهای بینالمللی را داد. کمکم ایالاتمتحده به مهمترین مصرفکننده قهوه در جهان تبدیل شد، درحالیکه آلمان و فرانسه به مهمترین بازارهای اروپا تبدیل شدند.
دوره رکود در تولید قهوه کلمبیا
مالکان بزرگ کلمبیایی در آن زمان قبلاً سعی کرده بودند از فرصتهای جدیدی که گسترش بازارهای بینالمللی به وجود میآورد استفاده کنند. بین سالهای 1850 و 1857 این کشور افزایش قابلتوجهی در صادرات تنباکو و کینین و پسازآن چرم و گاو زنده را تجربه کرد. این تلاشهای اولیه در صادرات کالاهای کشاورزی بسیار شکننده بود. آنها درواقع فقط تلاش ارتجاعی برای یافتن بیشترین سودآوری از قیمتهای بینالمللی بالا در آن زمان را داشتند، نه تلاش برای ایجاد یک بستر صادراتی مستحکم و متنوع. تولید این بخشها با خاتمه یافتن اتفاقات مربوط به قیمتهای بینالمللی، به یک دوره افت تبدیل شد، بنابراین از ادغام صنعتی واقعی جلوگیری شد.
با کاهش قیمتهای بینالمللی که انتقال از قرن 19 به قرن 20 را ثبت کرد، سودآوری املاک بزرگ کاهش یافت. گویی که این کافی نبود، جنگ هزار روزه که در طی سالهای اول قرن جدید روی داد، بر صاحبان مهم زمین نیز تأثیر منفی گذاشت و حفظ مزارع خود را در شرایط خوب غیرممکن کرد. این شرایط به این واقعیت خلاصه میشود که این تولیدکنندگان برای توسعه بیشتر مزارع خود مقادیر زیادی بدهی خارجی متحمل شدهاند که سرانجام موجب تضعیف آنان شد.
عواقب
بحرانی که دامنه آن را تحت تأثیر قرار داد یکی از مهمترین تغییرات صنعت قهوه کلمبیا را به همراه داشت. از سال 1875، تعداد تولیدکنندگان کوچک قهوه در سانتاندر و همچنین در برخی از مناطق آنتیکویا و در منطقهای که ویهو یا کالداس قدیمی نامیده میشود، شروع به رشد کردند.
در دهههای اول قرن بیستم، الگوی جدیدی برای توسعه صادرات قهوه بر اساس اقتصاد روستایی توسط مهاجرت داخلی و استعمار سرزمینهای جدید در مرکز و مناطق غربی کشور ادغام شد، بهویژه در بخشهای Antioquia، Caldas، Valle و در قسمت شمالی Tolima.
هم گسترش این مدل جدید قهوه و هم بحرانی که بر زمینهای بزرگ تأثیر گذاشت، به مناطق غربی کلمبیا اجازه داد تا در توسعه صنعت قهوه در این کشور پیشگام باشند.
این تحول برای صاحبان املاک کوچک قهوه که وارد بازار قهوه میشدند بسیار مطلوب بود.
کشت قهوه یک گزینه بسیار جذاب برای کشاورزان محلی بود، زیرا امکان استفاده دائمی و فشرده از زمین را فراهم میکرد. بر اساس این مدل تولیدی کشاورزی سنتی، بر اساس روش بریدهبریده و سوختگی، زمین برای مدتزمان طولانی بیبهره ماند. در مقابل، قهوه امکان داشتن یک کشاورزی شدید، بدون نیازهای عمده فنی و بدون از بین بردن کشت محصولات معیشتی را فراهم میکرد، بنابراین شرایط را برای گسترش فرهنگ جدید قهوه، تحت سلطه مزارع کوچک فراهم کرد.
از سال 1905 تا به امروز
اگرچه ا نژاد جدید قهوه توانایی قابلتوجهی برای رشد در حاشیه قیمتهای بینالمللی فعلی را نشان داد، کلمبیا پویایی نسبتاً مهمی در بازار جهانی این محصول نداشت. در طی دوره بین 1905 و 1935، صنعت قهوه در کلمبیا به لطف چشمانداز و سیاست طولانیمدت ناشی از ایجاد Federación Nacional de Cafeteros de Colombia (فدراسیون ملی پرورشدهندگان قهوه کلمبیا) در سال 1927 رشد و پویایی بالایی از خود نشان داد.
اتحادیه کشاورزان محلی و تولیدکنندگان کوچک در اطراف فدراسیون به آنها اجازه داد تا با مشکلات لجستیکی و تجاری روبرو شوند که بهصورت جداگانه امکانپذیر نبود. باگذشت زمان و از طریق تحقیقات انجامشده در Cenicafé، تأسیس در سال 1938 و خدمات ترویج کشاورزی فدراسیون، سیستمهای کشت بهبود یافت.
الگوهای فضایی کارآمدتر که اجازه تمایز محصول را میدهد و از کیفیت آن پشتیبانی میکند، توسعه یافت. در حال حاضر سرزمین قهوه در کلمبیا شامل تمام رشتهکوهها و سایر مناطق کوهستانی این کشور است و برای بیش از 500 هزار خانواده کشاورز قهوه درآمدزایی دارد.
تغییرات اقلیمی
درحالیکه مقالهای در سال 2011 در نیویورک تایمز ادعا کرده بود که تغییرات آب و هوایی مرتبط با گرم شدن کره زمین باعث شده است که تولید قهوه کلمبیا از 12 میلیون کیسه 132 پوندی، اندازه استاندارد، به 9 میلیون کیسه بین سالهای 2006 تا 2010 کاهش یابد، با افزایش درجه حرارت متوسط به میزان 1 درجه سانتیگراد بین سالهای 1980 و 2010 و میانگین بارندگی در سالهای گذشته تولید 25 درصد افزایشیافته و نیازهای خاص آب و هوایی دانه قهوه عربیکا را مختل کرده است و در ادامه بازده قهوه کلمبیا از 2011 تا 2018 به 14.2 میلیون کیسه افزایش یافته است.
محور رشد قهوه کلمبیایی
محور رشد قهوه (به اسپانیایی: Eje Cafetero)، بهعنوان مثلث قهوه شناخته میشود (به اسپانیایی: Triángulo del Café) بخشی از منطقه پائیزا کلمبیاست. سه بخش در این منطقه وجود دارد: Caldas، Quindío و Risaralda.
این مناطق با کل مساحت 13873 کیلومترمربع (5356 مایل)، در حدود 1.2٪ از سرزمین کلمبیا را به خود اختصاص میدهد و در سال 2011 یونسکو این منطقه را بهعنوان میراث جهانی اعلام کرد.
فدراسیون ملی تولیدکنندگان قهوه کلمبیا
فدراسیون ملی تولیدکنندگان قهوه کلمبیا یک انجمن تجاری غیرانتفاعی است که در بین مردم به خاطر کمپین بازاریابی «خوان والدز» معروف است.
این فدراسیون در سال 1927 بهعنوان یک تعاونی تجاری در جهت تولید و صادرات قهوه کلمبیایی تأسیس شد.
در حال حاضر بیش از 500 هزار تولیدکننده در این فدراسیون عضو هستند که بیشتر آنها مزارع خانوادگی کوچک هستند.
این فدراسیون از تحقیق و توسعه در تولید قهوه از طریق کمکهزینه به دانشگاههای محلی و از طریق مؤسسات تحقیقاتی تحت حمایت فدراسیون پشتیبانی میکند. فدراسیون همچنین برای اطمینان از رعایت استانداردهای کیفیت صادرات، بر تولید نظارت دارد.
این فدراسیون با سه هدف تأسیس شد: 1) محافظت از صنعت، 2) مطالعه مشكلات آن و 3) پیشبرد منافع خود.
مفهوم مارک تجاری خوان والدز در سال 1981 برای تشخیص قهوه 100٪ کلمبیایی از قهوه مخلوط با دانههای سایر کشورها ساخته شد.
این علامت تجاری اولین حضور تلویزیونی خود را در سال 1983 با حضور یک کشاورز روستایی انجام داد که قهوه را روی قاطر خود حمل میکرد.
خوان والدز
خوان والدز یک شخصیت داستانی است که از سال 1958 در فدراسیون ملی تولیدکنندگان قهوه کلمبیا به نمایندگی از یک کشاورز قهوه کلمبیایی در تبلیغات ظاهرشده است.
این آگهیها توسط آژانس تبلیغاتی Doyle Dane Bernbach و باهدف تمایز قهوه 100٪ کلمبیایی از قهوه مخلوط با دانههای سایر کشورها طراحیشده است. او بهطورمعمول در کنار قاطر خود Conchita ظاهر میشود که کیسههای دانههای قهوه برداشتشده را حمل میکند.
پارک ملی قهوه
پارک ملی قهوه یک پارک موضوعی مبتنی بر تولید قهوه کلمبیا در سال 1995 توسط فدراسیون ملی تولیدکنندگان قهوه کلمبیا و کمیته دپارتمان تولیدکنندگان قهوه کوئیندیو است که در منطقه کوینديو ساخته شد. این پارک در سال 2009 5 میلیونمین بازدیدکننده خود را ثبت کرد.
منبع: Charles W. Bergquist (1 October 1986). Coffee and Conflict in Colombia, 1886–1910. Duke University Press.
تنظیم و گردآوری بهنام حاتم جعفری
مجله قهوه را در اینستاگرام دنبال کنید.