مجله قهوه – ما در جهانی زندگی میکنیم که بهطور فزایندهای سرعت میگیرد و خوردن و آشامیدن نیز از این قاعده مستثنا نیست. غذای آماده و این ایده که میتوان همهچیز را «برای رفتن» ساخت، به یک قاعده تبدیل شده است. سرعت زندگی مدرن کاملاً عصبانی و عجول است. بااینحال «غذای آرام» یکی از تعابیری است که در این دنیای مدرن و سریع در حال گسترش است.
برای درک بهتر آن و چگونگی ارتباط آن با قهوه، من با کریستینا رنی، متخصص غذا در اتحادیههای بینالمللی تجارت، امانوئل دوگره از Slow Food International و جان وانیو از «غذای آرام» اوگاندا صحبت کردم
که در ادامه بخش سوم آن را با هم میخوانیم:
پل زدن دانش بین تولیدکنندگان و مصرفکنندگان در غذای آرام
پرداختن به ارتباط بین تولیدکنندگان و مصرفکنندگان فلسفهای است که هم در فلسفه غذای آرام و هم در فرهنگ قهوه موج سوم رایج است.
بااینوجود، گرچه قهوه موج سوم مسلماً بر آموزش به مصرفکننده متمرکز است،
اما فلسفه غذای آرام همچنین بر آموزش تولیدکننده در مورد محل خاتمه قهوه و نحوه استفاده از آن تأکید دارد.
آموزش آشپزها، رستری ها و مصرفکنندگان
ایتالیا به دلیل مارکهای ملی قهوه و فرهنگ اسپرسو مشهور است. امانوئل میگوید باوجوداین، دانش قهوه در بین سرآشپزهای ایتالیا متفاوت است.
وی میگوید: «در ایتالیا، قند را معمولاً به این دلیل که تلخ و سوخته است میریزیم.
قهوه ممکن است قدیمی باشد یا به روش اشتباهی استخراج شود که درنتیجه طعم واقعی از دست رفته است.»
بااینحال، امانوئل معتقد است که اگر فرصتی فراهم شود، مصرفکنندگان از تفاوت طعم و مزه متحیر میشوند.
«ما میخواهیم به مصرفکنندگان و کسانی که به آنها خدمت میکنند در مورد منشأ، کیفیت و همه داستانهای شگفتانگیز موجود در آن آموزش دهیم.»
توسعه دانش تولیدکنندگان در مورد قهوه آرام از دانه به فنجان
درحالیکه اوگاندا پیوند اجدادی با قهوه دارد، این کشور اکثراً قهوه نوش نیست.
فرهنگ قهوه آن هنوز درحالتوسعه است. برای مدت طولانی، قهوه یک محصول صادراتی بود که کشاورزان اوگاندا چارهای جز کشت آن نداشتند.
جان توضیح میدهد: «تبلیغات در طول جنگ جهانی دوم در مورد نحوه انتقال قهوه به اروپا برای تولید گلوله اوضاع را بدتر کرد؛
و این امر اوگاندا را از محصول خود دور کرده و میل به مصرف آن را کاهش داد.»
سردرگمی در مورداستفاده نهایی از قهوه کشاورزان را در معرض آسیب قرار میدهد.
اگر هرگز محصول نهایی را نچشید، آزمایش و به دنبال آن بهبود کیفیت دشوار میشود.
بهنوبه خود، بدون توانایی دستیابی به کیفیت خوب، کشاورزان میتوانند برای بهبود سودآوری و درآمدزایی تلاش کنند.
جان میگوید که یکی از اهداف Coffee Presidia این است که کشاورزان را دوباره به محصول خود متصل کنیم تا آنها بتوانند این مسئله را برطرف کنند.
وی میگوید: «ما میخواهیم به كشاورزان بیاموزیم كه طعم كار خود را بچشند و بهتدریج بازارهای محلی قهوه ایجاد كنند. باورنکردنی است که ما (اوگاندا) قهوه را پرورش میدهیم اما هنوز تصوری از استفاده نهایی و لذت از آن را نداریم.»
بااینحال، او تصدیق میکند که این یک کار ساده نیست. برای تغییر فرهنگ یک نسل و «یادگیری» چندین دهه زمان لازم است.
در بخش قهوه، فلسفه غذای آرام میتواند در هر مرحله از زنجیره تأمین ارزش ایجاد کند و شباهتهای زیادی با فرهنگ قهوه موج سوم دارد. این موضوع به همان اندازه که محصول را با نیت خیرخواهانه و شفافیت مصرف میکند، لذت میبرد.
ساخت زنجیره تأمین قهوه که واقعاً خوب، تمیز و منصفانه باشد، مدتی است که در دستور کار این بخش قرار گرفته است. ما میدانیم که این اتفاق یک شبه نخواهد افتاد. این به آموزش، تلاش، منابع و همکاری نیاز دارد؛ و زمان میبرد؛ اما بهقولمعروف: آهسته و ثابت برنده مسابقه است.
منبع: perfect daily grind
تنظیم و گردآوری بهنام حاتم جعفری
مجله قهوه را در اینستاگرام دنبال کنید.