مجله قهوه – ما در جهانی زندگی میکنیم که بهطور فزایندهای سرعت میگیرد و خوردن و آشامیدن نیز از این قاعده مستثنا نیست. غذای آماده و این ایده که میتوان همهچیز را «برای رفتن» ساخت، به یک قاعده تبدیل شده است. سرعت زندگی مدرن کاملاً عصبانی و عجول است. بااینحال «غذای آرام» یکی از تعابیری است که در این دنیای مدرن و سریع در حال گسترش است.
برای درک بهتر آن و چگونگی ارتباط آن با قهوه، من با کریستینا رنی، متخصص غذا در اتحادیههای بینالمللی تجارت، امانوئل دوگره از Slow Food International و جان وانیو از «غذای آرام» اوگاندا صحبت کردم
که در ادامه بخش دوم آن را با هم میخوانیم:
غذای آرام در سطح تولید
جان وانیو هماهنگکنندهی غذای آرام اوگاندا و همچنین مدیریت هیئترئیسه قهوه اوگاندا میگوید که غذای آرام کشاورزی را به کشاورزان ارتقا میدهد
و خاطرنشان میکند که تمرکز بر حمایت از تنوع محصولات وجود دارد.
قهوه یک محصول نقدی برای تولیدکنندگان در اوگاندا است. برداشت زنجبیل، موز و سبزیها در کنار گیاهان قهوه آنها به معنای غذا برای بردن به خانه و همچنین درآمد اضافی از بازار محلی است.
جان میگوید، یکی دیگر از محورهای تمرکز تشویق جوامع کشاورزان برای حفظ محصولاتی است که با انقراض روبرو هستند.
جان میگوید که در اوگاندا، Kisansa (لیبریکا) و Nyasaland (مشتقی از Bourbon / Typica) دو نوع با پروفایلهای فنجانی شگفتانگیز است اما با حجم تولید در حال کاهش.
به گفته جان، این به این دلیل است که دولت اوگاندا هیبریدهای عربیکا را با مقاومت بیشتر ارائه میدهد.
با توجه به سوددهی کشاورزان، این مناطق بهتدریج مناطق کاشت قهوه را در اختیار میگیرند.
جان توضیح میدهد، مسئله این نیست که انواع طبیعی تولید نمیکنند.
در عوض، این است که کشاورزان شناخت کافی از آنها یا نحوه مراقبت از آنها ندارند.
با دادن نهادههای کشاورزی رایگان (مانند کودها) و انواع جدید ترکیبی، دولت ممکن است تنوع زیستی کشور را متحول کنند.
برای پرداختن به این موضوع، جان میگوید که هیئترئیسه قهوه اوگاندا به کشاورزان قهوه کمک میکند تا با اینگونه قهوههای بومی ارتباط برقرار کنند و آنها را برای رشد موفقیتآمیز و سودآور حمایت میکند.
این آموزش به جوامع کشاورزی در مورد چگونگی پاسخ این گونهها به شرایط آب و هوایی و خاک، بهترین شیوههای کشاورزی و تنوع محصولات است.
مصرف آهسته غذا و قهوه
از طرف مصرفکننده، کریستینا به من میگوید که در طی 10 سال اخیر «انقلابی کوچک» در بخش رستری ها اتفاق افتاده است.
امروزه مسئولیت آشپزها بسیار بیشتر از گذشته است. درنتیجه، آنها بیشتر پاسخگو هستند.
کریستینا میگوید: «گفتگوی لازم در حال رخ دادن است و قهوه بخشی از آن مکالمه است.»
اکنون برای همه محصولات غذایی (و قهوه) تأمین اجتماعی و زیستمحیطی در بالای دستور کار قرار دارد.
آشپزها، کارآفرینان غذا و مارکهای قهوه همه در این مسابقه شرکت میکنند.
اتلاف صفر، پردازش کارآمد و اقدامات اجتماعی عادلانه سه عامل اساسی هستند.
اینها طولانیتر و گرانتر میشوند، اما ایده این است که یک زنجیره تأمین پایدارتر در بلندمدت قویتر خواهد بود.
«قهوه بخشی از رستری است و [به همین ترتیب] ما باید به مبدأ نگاه کنیم.
چه کسی آن را تولید کرده، از کجا میآید و چگونه بر محیط تأثیر میگذارد.»
خاستگاه و فرهنگ محلی
تا چند دهه گذشته، توجه کمی به داستان جوامع پشت قهوهای که مینوشیدیم، توجه میشد. این تا حدی به دلیل یک شکاف جغرافیایی قابلتوجه است و همچنین به دلیل سالها سرکوب فرهنگی درنتیجه رابطه استعمار با قهوه.
امروزه، ترویج داستان در مورد اینکه یک محصول از کجا میآید (بنابراین فرهنگ و میراث محلی را حفظ میکند) در فلسفه غذای آرام کلیدی است. همین مسئله در مورد قهوه آهسته نیز صدق میکند.
قهوه آهسته برای حفظ انواع قهوه بومی و بازیابی مجدد آنها در اکوسیستمهای خاص، همانند اوگاندا، فقط یک موضوع کشاورزی زراعی نیست. این همچنین در مورد حفظ میراث ملی و یافتن ارزش در آن است.
پس از قرنها ارائه اروپا و ایالاتمتحده بهعنوان نمونههایی از «نحوه مصرف»، سرانجام کشورهای تولیدکننده شروع به ترویج ارزشهای فرهنگی ملی و منطقهای خود در مصرف قهوه میکنند.
کریستینا در ونزوئلا متولد و بزرگشده است که قهوه نسبتاً کمی تولید میکند.
قهوه ایتالیایی پر زرق و برق و مجلل دیده میشد و مردم آماده بودند هزینههای بیشتری را برای آن بپردازند – صرفنظر از کیفیت قهوهای که در ونزوئلا در آن زمان تولید میشد.
بااینحال، بهمرور، جوامع در آمریکای لاتین این خط فکری را زیر سؤال بردند. افراد بیشتری شروع به بررسی آنچه در کشور ارائه میدهند میکنند.
منبع: perfect daily grind
تنظیم و گردآوری بهنام حاتم جعفری
مجله قهوه را در اینستاگرام دنبال کنید.