مجله قهوه – بخش قهوه بهطور سنتی تحت سلطه مردان قرار دارد. درحالیکه درصد بالایی از نیروی کار تولیدی را زنان تشکیل میدهند، زنان تولیدکننده اغلب نمایندگی کمی درزمینهٔ کاری خود دارند. بااینحال، عدالت اجتماعی و درک گسترده صنعت و قبول این تفکر که زنان باید در آینده بخش قهوه نقش یکسانی داشته باشند، روایت جنبش قهوه زنان را تغییر میدهد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد جنبش قهوه زنان، با ژانل تاملینسون از زنان جامائیکا در قهوه، کیمبرلی ایسون از مشارکت برای برابری جنسیتی و کانی کولوسواری از کافه فمنینو صحبت کردم که در ادامه باهم میخوانیم:
چرا جنبش قهوه زنان شکل گرفت؟
زنان بخش قابلتوجهی از نیروی کار کشاورزی در بخش قهوه هستند.
تخمین زده میشود که بین 20 تا 30 درصد مزارع تولید قهوه توسط زنان اداره میشوند و بسته به منطقه، 70 درصد نیروی کار در تولید قهوه توسط زنان تأمین میشود.
باوجوداین، تولید قهوه بهعنوان «تجارت مردانه» دیده میشود، جایی که زنان اغلب نقشهای مکمل دارند.
ژانل تاملینسون رهبر پایداری زنان جامائیکا در قهوه (JAWiC) میگوید:
«حتی اگر سیستم تولید قهوه فراگیر تلقی شود، محدودیتهای خاص بدان معناست که زنان نمیتوانند بهطور مؤثر از فعالیتهای خود در این بخش سرمایه بگیرند.»
به دلایل تاریخی، فرهنگی یا نهادی، دسترسی زنان به زمین اغلب شامل استفاده از حق است، نه مالکیت.
این واقعیت که آنها اغلب کارهای خانه و مراقبت از کودکان را در کنار کار در مزرعه انجام میدهند، فرصتهای آنها را بیشتر محدود میکند.
ژانل میگوید اگرچه زنان میتوانند در این كار مشاركت داشته باشند، اما بیشتر تصمیمات توسط مردانی اتخاذ میشود كه فرصت بیشتری برای به دست آوردن تجربه لازم برای تصمیمگیری داشتهاند.
امروزه، آگاهی بیشتری از نیاز به عدالت جنسیتی بهطورکلی وجود دارد.
کیمبرلی ایسون بنیانگذار و مدیرعامل شرکت در مشارکت برای برابری جنسیتی میگوید:
«به رسمیت شناختن نقش زنان در قهوه و اینکه چگونه به رانندگی و فشار آوردن به پایداری بخش کمک میکند، شناخته میشود.»
بااینحال، جنبش قهوه زنان و دلیل تأسیس تعاونیهای قهوه زنان همیشه در دستیابی به عدالت جنسیتی نیست؛ اما بعضیاوقات (و بیشتر اوقات بیشتر) فقط عملی بودن است.
فرهنگ
کانی کولوسواری مدیر کافه فمنینو از شرکت بازرگانی محصولات ارگانیک را با یک عضو تعاونی فقط زن در سوماترا و عمدتاً مسلمان اندونزی اداره میکند.
او میگوید که به دلایل فرهنگی، زن و مرد بهطور جداگانه در اتاقهای مختلف جمع میشوند.
تعاون زنان یک راهحل عالی برای این واقعیت فرهنگی است و زنان و مردان را قادر میسازد تا آزادانه به کار خود بپردازند.
تعارض
در کشورهای پس از درگیری، زنان اغلب چارهای جز تجمع و ادامه کار ندارند.
کانی از تجربه خود در روآندا میگوید، جایی که از سال 2009 با یک شرکت تعاونی قهوه کار میکرد.
او میگوید: «بیشتر مردان جامعه یا در نسلکشی یا در زندان کشته شدند و زنان وظیفه تولید قهوه را بر عهده گرفتند و یک برنامه Cafe Femenino در قالب یک تعاونی قهوه کاملاً زنانه ایجاد کردند.»
«زنان جامعه از هر دو طرف درگیری گرد هم آمده بودند.»
آنها گفتند: «فقر اکنون دشمن مشترک ما است و ما باهم بر آن غلبه خواهیم کرد. این واقعیت دلخراش اما الهامبخش بود.»
مهاجرت
کیمبرلی اضافه میکند که مهاجرت نیز یک دلیل است.
بهعنوانمثال، در گواتمالا، [بسیاری از] مردان مهاجرت کردهاند و زنان برای اداره تجارت عقب ماندهاند.
آنها برای ارتقای ظرفیتهای خود و یافتن راهی برای پیشرفت باید با هم جمع شوند.
منبع: perfect daily grind
تنظیم و گردآوری بهنام حاتم جعفری
مجله قهوه را در اینستاگرام دنبال کنید.